Ο «δήμιος» αυτού του ισραηλινού ντοκιμαντέρ είναι ο γιεμενίτης Shalom Nagar, ο σωφρονιστικός υπάλληλος που εκτέλεσε τον Άντολφ Άιχμαν το 1962 και που τώρα εργάζεται ως σφαγέας κασέρ. Τα επαγγέλματα αυτά με έκαναν να περιμένω ένα πολιτικό σχόλιο για το μεσανατολικό, την εκδίκηση, τη θανατική ποινή, και ένα σκληρό άνθρωπο. Από τα πρώτα λεπτά της ταινίας όμως, όπου ο ηλικιωμένος Σαλόμ σφάζει μια κότα, είναι αδύνατο να μην τον συμπαθήσεις. Είναι από τους πιο καλόκαρδους και σοφούς χαρακτήρες που έχω δει σε ταινία, ένα είδος ανθρώπου που δύσκολα μπορεί να το εφεύρει σεναριογράφος. Ο Σαλόμ περιγράφει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο την εκτέλεση του Άιχμαν, αλλά και άλλα γεγονότα σημαντικά για το Ισραήλ των οποίων χωρίς να το θέλει έγινε μάρτυρας. Το ντοκιμαντέρ δεν είναι σε μορφή συνεντεύξεων, αντίθετα παρακολουθούμε τον Σαλόμ να συζητάει με τη γυναίκα του, με φίλους, πελάτες και πρώην συναδέλφους, τον βλέπουμε να σφάζει ζώα, να κλαίει στην κηδεία του γιου του, να συμμετέχει σε θρησκευτικές γιορτές. Ο τρόπος που σκέφτεται είναι πρωτότυπος, φαινομενικά αφελής, βασικά μου θυμίζει τους γέρους απ' το χωριό μου που οι απόψεις τους μοιάζουν να μην έχουν επηρεαστεί από τίποτα που έχει γραφτεί στα βιβλία. Για παράδειγμα κάποια στιγμή λέει ότι οι εβραίοι φταίνε κι οι ίδιοι για πολλά κακά που τους έχουν συμβεί, κι ενώ περιμένει κανείς ιστορίες για εποίκους και λάθος πολιτικές αποφάσεις, αυτός εννοεί το βιβλικό Μαρδοχαίο που δεν υποκλινόταν στον Αμάν, και τον Ιησού που ήταν κι αυτός εβραίος και τόσους μπελάδες δημιούργησε. Για όλους τους ανθρώπους νιώθει συμπόνοια, ακόμα και για τους τρομοκράτες φυλακισμένους στη Χεβρώνα, ακόμα και για τον Άιχμαν.
Η Netalie Braun είπε ότι ήθελε να τον παρουσιάσει σαν έναν ισραηλινό Φόρεστ Γκαμπ, που άθελα του βρίσκεται στο κέντρο σημαντικών ιστορικών γεγονότων, αλλά και σαν τον μάντη Τειρεσία, που ενώ είναι τυφλός έχει τη μεγαλύτερη σοφία απ' όλους. Και όντως κάπως έτσι παρουσιάζεται ο Σαλόμ σ' αυτό το ντοκιμαντέρ, αν και η σύγκρισή με το Φόρεστ Γκάμπ αδικεί αυτή την ταινία που είναι από τις πιο ωραίες ταινίες που έχω δει πρόσφατα, κι ας είναι ντοκιμαντέρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου