Bab’Aziz (2005) του Nacer Khemir

Το «Bab’Aziz» είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας του Τυνήσιου Nacer Khemir για τον ισλαμικό μυστικισμό. Διάφορες ομάδες από σούφι αλλά και άλλους ανθρώπους διασχίζουν την έρημο για να φτάσουν στον τόπο συνάντησης των δερβίσηδων απ 'όλον τον κόσμο, έναν τόπο που το ακριβές του σημείο δεν είναι γνωστό στον πρωταγωνιστή. Οι άνθρωποι που συναντάμε διηγούνται διαφορετικές ανολοκλήρωτες ιστορίες που σκοπό έχουν να φωτίσουν το νόημα του σουφισμού. Δε θα πω πολλά για την ταινία γιατί πιστεύω ότι πρόσφερε μια επιφανειακή και ωραιοποιημένη παρουσίαση του πολύ ενδιαφέροντος φαινομένου του μυστικισμού στο ισλάμ, έτσι που να θυμίζει κίνημα new age. Παίζει και η Γκολσιφτέ Φαραχανί, το οποίο δε βελτίωσε την άποψη μου για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Όμως, το σημαντικότερο για μένα ήταν η μουσική που ακούγεται στην ταινία,- το σάουντρακ είναι διαθέσιμο κι αυτό στο διαδίκτυο- που είναι όσο τουλάχιστον κατάλαβα μελοποιήσεις παλιών ποιημάτων. Πραγματικά αξίζει να δει κανείς το μπαμπ αζίζ μόνο και μόνο για τη μουσική.

Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το ποίημα των τριών πεταλούδων του Attar που το τραγουδάει ο Salar Aghili: http://www.youtube.com/watch?v=irk6XTcxVkI

Μια πρόχειρη μετάφραση στα ελληνικά (στην ταινία η μετάφραση είναι κάπως διαφορετική και ετεροχρονισμένη) :

Όλοι στην πραγματικότητα είμαστε τρεις πεταλούδες
μύθοι στον κόσμο των ερωτευμένων
Η πρώτη πλησίασε το κερί
Είπε: «Τώρα κατάλαβα το νόημα του έρωτα»
Η δεύτερη φτερούγισε κοντά στη φλόγα
Είπε: «Τώρα κάηκα στη φωτιά του έρωτα»
Η τρίτη έπεσε μέσα στη φωτιά
Αι, αι, αυτό είναι το νόημα του έρωτα