Η ταινία διαδραματίζεται σε δυο χρονικές περιόδους: τη δεκαετία του 70 όπου η μικρή Λένα μετακομίζει με τους γονείς της στο νέο τους διαμέρισμα στη μικρή σουηδική πόλη Ίσταντ, και κάποιες δεκαετίες αργότερα όταν η πρωταγωνίστρια ενήλικη πια επιστρέφει στο Ίσταντ για να αποχαιρετίσει την ετοιμοθάνατη μητέρα της.
Οι γονείς της Λένας είναι φτωχοί και αμόρφωτοι Φινλανδοί μετανάστες. Ο πατέρας της είναι συχνά άνεργος κι αλκοολικός, κάτι που κάνει την κατάσταση στο σπίτι ανυπόφορη και τελικά καταστρέφει την οικογένεια. Η Λένα καταφεύγει στις σουηδικές λέξεις τις οποίες σημειώνει και ερμηνεύει στα ημερολόγια της. Αυτό το κομμάτι της ταινίας που αναφέρεται στο παρελθόν είναι το πιο ενδιαφέρον, καθώς δείχνει από μια τη σταδιακή διάλυση της οικογένειας, κι από την άλλη περιγράφει τη σουηδική κοινωνία της εποχής, από την πλευρά την χαμηλότερης κοινωνικής τάξης. Μέσα από τις αποσπασματικές αναμνήσεις της Λένας βλέπουμε τους χαρακτήρες των γονιών της, ταπεινωμένων απ' την θέση τους στη σουηδική κοινωνία, και ανίκανων να μεγαλώσουν τα παιδιά τους παρά τις καλές προθέσεις. Βλέπουμε τα παιδιά να παρατηρούν, να προσπαθούν να αγνοήσουν την κατάσταση χωρίς να το καταφέρνουν.
Είναι από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει μ'αυτό το δύσκολο θέμα, και γενικά μια πολύ καλή ταινία. Θα προτιμούσα το κομμάτι από παρόν να είναι μικρότερο σε διάρκεια, και η αλήθεια είναι ότι η Noomi Rapace που παίζει την ενήλικη Λένα μου φάνηκε υπερβολικά νευρική και κάπως ψεύτικη στο ρόλο της. Οι υπόλοιποι όμως ηθοποιοί, ειδικά οι Φινλανδοί ηθοποιοί που υποδύονται τους γονείς είναι καταπληκτικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου